Pre nego što je pronađena terapija za SMA, ona je opisivana prema godinama u kojima simptomi počinju da se ispoljavaju, i prema najvećem fizičkom dostignuću, odnosno maksimalnim motornim funkcijama koje se ispoljavaju u tom uzrastu.
Deljena je u 5 tipova – 0, 1, 2, 3 i 4.
Tip 0
Ovaj tip je redak, i veoma težak. Simptomi se pojavljuju još pre rođenja, u vidu smanjenog kretanja fetusa. Na rođenju, beba ima jaku slabost, otežano disanje, hranjenje. Može imati probleme sa srcem i kontrakturu zglobova. Životni vek ove dece je svega nekoliko meseci.
Tip 1
Težak oblik bolesti koji se dijagnostifikuje tokom prvih 6 meseci života. Bebe se suočavaju sa teškim simptomima poput slabosti mišića, problema sa disanjem, gutanjem i kašljanjem. Potrebna je pomoć pri disanju, kao i cevčica za hranjenje.
Tip 2
Dijagnostifikuje se od 6 meseci, pa do pre navršene dve godine. Prvi znakovi su najčešće kašnjenje u motoričkom razvoju. Osobe sa tipom 2 obično mogu da sede bez pomoći, iako im može biti potrebna pomoć da se nameste u sedeći položaj. U najvećem broju slučajeva, nemaju sposobnost da hodaju, odnosno, potrebna su im kolica.
Tip 3
Ovaj tip se dijagnostifikuje nakon 18 meseci, do pre treće godine, pa čak i u adolescentskom dobu. Oboleli mogu da hodaju, a sa odrastanjem, povećava se ograničenje pokretljivosti, te zbog toga nakon nekog vremena, kod mnogih može da se javi potreba za korišćenjem kolica.
Tip 4
Veoma redak tip. Simptomi se ispoljavaju od 18, pa sve do 35. godine. Dovodi do blagog motoričkog oštećenja.
Zahvaljujući terapiji, danas ovu bolest klasifikujemo u 3 tipa, prema sposobosti obavljanja osnovnih motornih radnji – hodanja i sedenja, na nesedače, sedače i hodače.
